lezen is een feestje

Na m'n vorig stukje ben ik jullie nog wel een verslagje schuldig over die en(g)e avond. In geen velden of wegen sneeuw te bekennen, dus niks geen annuleringen of excuses, behalve de enorme buikpijn, maar dat is blijkbaar geen wettig excuus. Op dit moment (3 febr.) sneeuwt het trouwens wel......  Op de bewuste donderdag (is nooit m'n favoriete dag geweest) had ik 's ochtends ca. 300 boeken, tijdschriften, luisterboeken, meeleesboeken, dvd's verzameld en in kratten gepropt. Met Nico (m'n personal coach/chauffeur) een speeddate geprikt op de parkeerplaats van Cultura-drome. Een parkeervergunning in de vorm van een bordje (enorm geval) bij de receptie gehaald. In no time hadden we de kratten achterin de bus gestouwd. Je kunt je afvragen of het echt nodig was om zoveel boeken etc. mee te slepen, ja, dat kun je je afvragen haha, maja, als je toch een bus hebt.... Voor de rest van de dag tot weinig in staat, door m'n apatisch vermogen. Misschien heb ik Ilse nog opgehaald uit school, zou kunnen. M'n stem eindeloos schor geoefend in de badkamer met m'n verhaal. En de uren tellen tot het moment supreme, boeh. Het is vreselijk om 's avonds nog iets te moeten pres(en)teren, ook al ben ik een avondmens. Want: de hele dag tijd voor zenuwen. Eindelijk is het zover, we moeten gaan. Ilse gaat mee om me te weg te brengen. We kunnen helaas niet voor de deur van de school parkeren, dus moeten nog even heen en weer sjouwen met de kratten, gelukkig met hulp van het team. We worden hartelijk ontvangen door het team, met een bezorgde opmerking over de lage opkomst. Maar voor mij is dat juist een geruststelling, waardoor ik me direkt al een beetje meer op m'n gemak voel. De ruimte is ook prima, want er staat een lege (!) boekenkast en veel tafels waar ik al m'n boeken mooi kan uitstallen! Omdat het toevallig nationale gedichtendag is kan ik spontaan beginnen met een gedicht van m'n favoriete schrijver Toon Tellegen. Toen ik een paar dagen later een stukje van dat gedicht aan Ilse liet horen zei ze "heb je dat echt voorgelezen? ik zou me dan heel erg schamen....." echt een opbeurende reaktie. Nou ja, het was ook wel een beetje vreemd want het gedicht heet "geen gedicht" (pag. 235 "daar zijn woorden voor"). Gedichten zijn leuk omdat je er veel dingen in kunt (ver)stoppen zoals bepaalde emoties, die je misschien niet zo snel op een andere manier zou verwoorden. Je kunt er ook veel onzin in kwijt en het kan zo ongerijmd zijn als geen gedicht haha.
Behalve gedichtendag valt deze donderdag ook nog eens in de nationale voorleesdagen, helemaal top natuurlijk! Daarom had ik het vertelkastje meegenomen met het verhaal "mama kwijt" en het slingertje + een paar ballonnen opgehangen. Een feestelijk tintje! Het voorlezen met het vertelkastje gaat op mijn manier ook redelijk, behalve dat de platen wel echt strak en stroef zitten. Eén van de moeders is van plan het kastje na te maken voor een vriendin die op een kinderdagverblijf werkt. Voor de rest op een redelijk ontspannen manier m'n verhaal gehouden, geprobeerd er een begin, een midden en een eind in te breien. Het begin en het eind in de vorm van een anekdote "komt een meisje in de bieb" met als boodschap dat kinderen tijd en rust nodig hebben om hun boeken te kiezen en dat boeken een persoonlijke keuze zijn. Ik maak helaas vaak mee dat ouders tegen hun kind zeggen: "nee, geen prentenboek, daar ben je nu te groot voor" of  "je moet snel zijn met die boeken, want de parkeermeter is bijna op". Voor de rest punten als: waarom is lezen belangrijk, vooral voor kinderen? en hoe krijg je kinderen die moeite hebben met lezen toch aan het lezen. Op het laatst had ik de titel "lezers of losers" nog veranderd in "lezen is een feestje", want m'n ene puberzoon vond "lezers of losers" nergens op slaan, hij is iig geen van beide..... 'k heb 'm nog wel even genoemd, die kreet, omdat ik 'm nog steeds lekker vind bekken (foei wat een taal weer). Tijdens m'n verhaal komen er al wat reakties en na afloop mag iedereen zelf tussen de boeken snuffelen en een boek uitkiezen dat hij/zij leuk zou vinden voor het kind of voor zichzelf en een boek dat hij/zij nooit zou kiezen. Het is verrassend hoe verschillend mensen naar boeken kijken, waardoor m'n puntje "boeken zijn een persoonlijk keuze" nog eens bevestigd wordt. De één zou bijv. nooit een boek van Stilton kiezen omdat het zo'n drukke bladspiegel heeft, maar de dyslectische zoon van een ander verslindt deze boeken juist! Eén moeder zou nooit een boek over opvoeding gaan lezen, jammer genoeg heb ik niet doorgevraagd naar de reden, want dat zou ik nog wel eens willen weten. Een andere moeder zou nooit een moppenboek kiezen. Het is leuk om zo'n boekenrondje te maken en alle meningen en ideeën te horen, daardoor komt er vanzelf een levendig gesprek op gang. Het is ook grappig om mensen te leren kennen door hun boekenkeuze. Zeg me welke boeken je kiest.......
Al met al viel het me reuze mee en kon ik het zelfs "leuk" vinden. Maar tegelijk ben ik nog steeds geen spreker, meer een lezer en een schrijver....... Ik ben nogal gevoelig voor de setting. Een gezellige huiskamer of een klaslokaal, dat gaat, maar geen groot publiek dat rijendik naar me zit te staren, boeh. Daarom zag ik vandaag de presentatie vd 2e helft van de voorleeswedstrijd ook niet meer zitten, sorry Willy. Dat ik dat heb overwogen, onbegrijpelijk. Het is misschien wel waar dat je sommige angsten te lijf moet gaan, maar dan graag stapje voor stapje, rustig aan. En wie weet moet ik ook nog es op rijles gaan?